Nieuw mobiel

Met het puntje van zijn tong uit zijn pijpenloze mond zat ome Arie op zijn telefoon te turen en met zijn knokige boerenvingers toetste hij wat in. Om vervolgens wanhopig omhoog te kijken. “Goeiemorgen, ome Arie!”, zei ik, heel vrolijk in een poging de oude baas wat op te monteren, want hij oogde niet echt vrolijk. “Ik heb gisteren een nieuwe telefoon gekocht, meneer Ype!”, sloeg hij de gebruikelijke ochtendbegroeting over, “En dan beloven ze, dat ze alles voor je overzetten, maar dat ding…”, hij wees naar het mobiel in zijn verweerde linkerhand, “vraagt wel steeds om allerlei wachtwoorden!” Ik knikte, want daar was ik ook onlangs achter gekomen. Ome Arie toetste weer wat in, schudde mismoedig het hoofd na wéér een mislukte poging en legde het communicatiemiddel opzij. “Eerst maar een pijpje stoppen”, bromde hij, het duidelijk niet naar zijn zin hebbend. En meer tegen zichzelf dan tegen zijn toehoorder: “Ik weet toch haast zeker, dat het Bertha-drieëntwintig-uitroepteken moet zijn, maar was het nou mèt of zonder hoofdletter?” Het mobieltjes tijdperk was niet gemakkelijk voor een oude veeboer. Hij veegde de zweetdruppeltjes van zijn bovenlip, stak zijn pijp op en keek mijn kant op zonder echt naar me te kijken; “Dat was mijn favoriete koe…” Vervolgens leek hij wat te ontspannen: “Sorry, meneer Ype, dat ik u niet eens fatsoenlijk een ‘goede morgen’ heb gewenst!” Hij keek er oprecht schuldig bij. “Die dingen”, hij wees op zijn telefoon, “bepalen in steeds sterkere mate ons dagelijks leven!” Hij blies een grote rookwolk als ter ondersteuning van zijn stelling. “Laatst hoorde ik, dat zelfs ons seksleven door die krengen beïnvloed wordt!” Ik schoot in de lach: “Op onze leeftijd, ome Arie?” Hij lachte nu wel met me mee: “Ik bedoel dus niet direct voor ons in persoon, maar in het algemeen!” Hij keek even om zich heen of niemand stiekem mee kon luisteren, en vervolgens met de hem zo typerende ondeugende blik: “Wist u, dat door de mobiele telefoon het favoriete standje voor jongeren tegenwoordig ‘op-zijn-hondjes’ is?” Ik wist het niet. “Dan kunnen ze allebei tijdens de daad hun telefoon blijven checken!”