Mijn huisdokter vindt het gezellig, wanneer ik af en toe eens bij haar langskom. Dat begrijp ik best, want ik vind mezelf ook best gezellig en zo’n hele dag van die klagers is ook niet prettig. Bij zo’n bezoekje constateerde ze eens een iets verhoogde bloeddruk, welke volgens mij grotendeel te wijten was aan haar iets voorovergebogen houding tijdens de bloeddrukmeting. Ik deed echt mijn best om de andere kant op te kijken, maar dokters’ voorgevel was lastig te missen. Dus ik kreeg pilletjes voorgeschreven. Op zich geen punt; iedere ochtend neem ik zo’n tabletje mee onder de douche en neem daar een doorslikslokje. Om vervolgens mijn tanden te poetsen en alle andere hygiënische ochtendrituelen af te werken. 
Maar juist nu ik geacht word een onhandige bejaarde te zijn geworden kreeg ik er een extra pilletje bij. Tegen het eerste pilletje, want onderzoek had uitgewezen, dat dat eerste pilletje niet meer zonder tegengif kon. Nadeel van dat tweede pilletje is de afmeting. Piepklein. Wellicht om te benadrukken dat pil 1 toch echt het belangrijkst is. Maar, zoals gezegd, ik ben nu een onhandige bejaarde. Vanmorgen ging het mis bij het doordrukken van het stripje van de minipilletjes. Het mediklein sprong weg; de wasbak in. En die was niet afgesloten. Het witte kogeltje stuiterde twee keer om mijn hand heen het afvoertje in. Ik was duidelijk te traag geworden. Gelukkig was Elly even de honden aan het uitlaten en hebben we geen buren. Nadat ik mijn monoloog met onze-lieve-heer had afgesloten dook ik met pilletje 1 nog tussen mijn lippen het toiletkastje in om de sifon los te draaien. Gelukkig lukte dat zonder dat ik naar het schuurtje hoefde voor een waterpomptang. Een koud uitstapje in je douche-kostuum. In de smerige sifon vond ik pilletje 2, maar pas, nadat ik mijn bril had gepakt. Ik spoelde het pilletje af en deed het naast de hoofdpil tussen mijn lippen terwijl er water vrolijk uit het toiletkastje kwam sijpelen. Ik keek wat ezelachtig naar de sifon in mijn hand en was blij, dat Elly deze stommiteit gemist had. Mis, want ze was net terug en stond achter me te lachen. “Ben je nou nog niet klaar?” En toen ze de lekkage zag: “Wat ben je nou weer allemaal aan het doen?” Ik kon niet antwoorden vanwege de pilletjes tussen m’n lippen, dus gromde wat, terwijl ik met een rood hoofd op mijn knieën met een handdoek het kastje droogmaakte. Mijn bloeddruk was waarschijnlijk nu toe aan een hele strip pillen.