Morgen zijn er verkiezingen. Mijn wederhelft twijfelt erover of ze haar burgerplicht zal gaan vervullen. Omdat ze het belang van deze verkiezingen niet goed inziet? Nee, omdat ze een nieuw rijbewijs heeft. En dan vooral de foto op dat rijbewijs. Stel je voor, dat de stembuschauffeur die foto echt bekijkt. Ze moet er niet aan denken. Dat zou een blamage zijn. De foto is genomen in zo’n hokje met gordijntje, dat in de hal van een gemeentehuis neergezet is. Je moet ergens geld instoppen en dan in dat hokje proberen zelf de goede hoogte van het portret in te stellen. De gebruiksaanwijzing is gesteld in een soort hottentots, waar geen touw aan vast te knopen is. Je mag drie pogingen doen. Uiteindelijk was het onze Elly gelukt een opname te maken, maar die zag er niet uit. Ze zat te laag. Poging twee was goed qua hoogte, maar ze had haar ogen dicht. Dus toen kwam het er op aan. Het resultaat van nummer drie stemde haar redelijk tevreden, dus zij ermee naar de dienstdoende ambtenaar. Deze keek naar de foto en vervolgens naar Elly en schudde zijn hoofd. “Helaas, deze foto kan ik niet goedkeuren”, zei de man met de nadruk op “Niet”. De tegenover hem staande burgeres werd hier niet vrolijk van. “Kijk”, zei de ambtenaar, “Dat is beter”, en liet haar haar eigen fotootje nog eens zien. “U mag niet lachen, zoals op het door u ingeleverde portret. Houdt u vooral uw huidige gelaatsuitdrukking vast”. Mijn zachtmoedige lieve echtgenote keek inmiddels inderdaad diep chagrijnig en kreeg moordneigingen, want ze had geen kleingeld meer voor die foto-poppenkast in de hal. “Kunt u wisselen voor het apparaat?” vroeg ze de ambtenaar. “Nee, helaas, dat mogen we niet doen”, zei de Dorknoper met een ietwat vals glimlachje, “maar dat kunt u wel bij de winkel even verderop doen. Daarnaast kunt u trouwens, bij de Primera, ook pasfoto’s laten maken. Dan gaat het vast lukken. Dat is een neef van me, doe hem de groeten, goedenmiddag.” En hij richtte zich tot de volgende klant, onze Elly verbijsterd aan haar lot overlatend. Deze beende nu met een gezicht als een donderwolk weg. Gelukkig kwam ze op weg naar de uitgang een bekende tegen, die geld kon wisselen. Ze dook vervolgens stiekem het pasfotohokje in en poseerde voor een heel chagrijnige foto. Vervolgens wachtte ze, tot een andere ambtenaar achter de balie verscheen, en leverde het resultaat in met een kop, die geen tegenspraak duldde. Het eindresultaat op haar rijbewijs is niet erg flatterend. Dus of ze gaat stemmen….