Beste ome Arie,

Bedankt voor je brief. Ik wilde je verjaardagsgebakje best wel invriezen maar vroeg me af of moorkoppen na ingevroren te zijn wel positief zouden ontdooien. Dus heb ik het toch maar zelf opgegeten. Voor onze volgende ‘banksessie’, als de storm weer wat is geluwd, en het weer het weer toe laat om ons pijpje te roken koop ik wel nieuwe. Over ontdooien en stormen gesproken: is de lucht tussen jou en Riek alweer wat opgeklaard en de wind weer een beetje gaan liggen? Of slaap je nog steeds op de bank?  Ik moet je wel waarschuwen voor het alternatieve standje welk je op wereldvrouwendag voorstelde. (“Vooruit, vanwege wereldvrouwendag mag jij vanavond bovenop!”)  Mocht er toch ooit een welkome onderbreking komen in jullie ‘intieme pauze’ dan raad ik je aan dit niet op de door jou op die rampzalige dag voorgestelde wijze te doen. Een vriend van mij, ook op leeftijd, net  zoals wij, maakte ooit deze benaderingsfout en moest dat bekopen met een hele week op de bank slapen, omdat hij, nog vèr voor enig hoogtepunt, als eerste luid snurkend in slaap viel. En toen zijn begripvolle en nog wakkere echtgenote hem oraal weer in enigerlei staat van opwinding trachtte te krijgen resulteerde dit ook slechts in een uiterst teleurstellende slappe hap. Over hoe ze hem vervolgens toch wakker heeft gekregen teneinde hem naar de bank te verbannen zal ik maar niet uitweiden… Maar bedenk dus goed wat je wenst!

Ik hoop, dat alles weer goed komt en dat ik je snel weer bij de haven zie, met vriendelijke groet,

Meneer Ype